به گزارش مجله خبری نگار، حسن گروسی طی یادداشتی بهمناسبت انتشار کتاب بایستههای پارلمان تکمجلسی و دومجلسی، به ذکر مطالبی پیرامون این کتاب پرداخته است:
پارلمان مرکز تصمیمگیری در هر نظام مردمسالار و موثر بر همه ارکان یک جامعه سیاسی است که شکل و ساختار آن نیز میتواند بر این مناسبات تاثیرگذار باشد. دومجلسی یا تکمجلسی بودن نظام تقنینی اثری مستقیم بر روند قانونگذاری، سازِکار نظارت و توازن قوا، کارآمدی کلیت نظام حقوقی، برقراری عدالت و میزان مشارکت شهروندان در امر قانونگذاری، حفظ منافع عمومی و پاسداری از حقوق اقلیتها دارد. نمیتوان تجویزی کلی در این زمینه داشت که نظام تکمجلسی بهتر است یا دومجلسی؟
هرچند نظامهای دومجلسی به لحاظ تاریخی معمولاً در جوامع طبقاتی شکل گرفته است، اما امروزه به دلایل گوناگون پارلمان تکمجلسی نیز با اقبال عمومی مواجه شده است و تعداد قابل ملاحظهای از نظامهای دومجلسی به تکمجلسی تغییر یافتهاند.
بحول و قوه الهی همزمان با میلاد با برکت پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی (ص) و امام جعفر صادق (ع) کتاب "بایستههای پارلمان تکمجلسی و دومجلسی" که بخشی از آن برآمده از رساله دکترای اینجانب با عنوان "امکانسنجی ایجاد نظام دومجلسی با تاکید بر ظرفیتهای حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران" میباشد، منتشر گردید.
اثر حاضر به مطالعه سنجهها و معیارهای پارلمان تکمجلسی و دومجلسی، مزایا و معایب هر یک پرداخته و در انتها مدلی مطلوب برای قوه مقننه جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد شده است. یافتههای نهایی این نوشتار با در نظر داشتن شاخصهای تعیینکننده در دو بخش اصلاح نظام ساختاری تکمجلسی و امکان ایجاد مجلس دوم، در قالب دو الگوی نظام دومجلسی متقارن و الگوی توازن محافظهگرایی و تحولخواهی ارائه گردیده و سعی میکند تا الگویی مناسب برای اصلاح ساختار نظام تقنینی کشور ارائه نماید.
نگارش این کتاب بر اساس نیازهای جدی کشور در حوزه قانونگذاری بویژه با توجه به بندهای (۵)، (۳) و (۱۴) سیاستهای نظام قانونگذاری تنظیم شده است و امیدواریم بتواند علاوه بر توسعه و تعمیق ادبیات حوزه قانونگذاری، در بازتنظیم ابتکارات تقنینی مرتبط با فرآیندهای ساختاری تقنینی موثر باشد و به عنوان منبعی جهت مراجعه پژوهشگران حقوق عمومی و مخصوصا علاقمندان به حوزه حقوق قانونگذاری مفید واقع گردد.
در این اثر سعی شده است تا علاوه بر استفاده از مطالعات میدانی و تجربیات عملی و واقعیتهای بیرونی پارلمانی، از مطالعات تطبیقی و تجربیات موفق پارلمانی کشورهای دیگر نیز بهرهگیری شود.